5 Ocak 2012 Perşembe

HAKAN YASİN

Hakan Yasin çok iyi bir çocuktu.Onu etrafındakiler çok severdi.Hakan Yasin ile annesi bir gün okulun yolunu tuttular.Hakan Yasin okula girdi.Hakan Yasinlerin öğretmen sınıfa girdi.Ama bir sorun vardı.Hakan Yasin'in yanında kalemi yoktu.Yanında oturan Süleyman kalemliğini çıkardı.Kalemliğin içinden iki tane kalem çıkardı.Biri Hakan Yasin'in önüne yuvarlandı.Hakan Yasin çaktırmadan önüne yuvarlanan kalemi aldı.Sonra biraz yazı yazdılar.Süleyman baktı yazı yazdığı kalem ortada yok.Kalemini biraz aradıktan sonra:
_'Neyse benim bir kalemim daha var'dedi.
Baktı sıranın üzerine başka kalem yok.O anda çocuk babasının onu döveceği için çok korkmuş.Korkusundan bayılıvermiş.Bunu gören Hakan Yasin çok üzülmüş.Az daha kalbi yerinden fırlayacakmış.Öğretmen anında ambulansı aramış.Süleyman'ı hastaneye götürmüşler.Öğretmen her öğrencinin velisini aramış.Bütün veliler gelip çocuklarını almışlar.Öğretmen ise Süleyman'ın olduğu hastaneye gitmiş.Süleyman öğretmeni onu ziyarete geldiği için çok sevinmiş.Hakan Yasin eve gidince ödevlerini yapmaya başlamış.Fakat babasının ilgisini çekmiş.Babası Hakan Yasin'e:
_'Senin böyle bir kalemin yoktu.Nereden çıktı bu kalem'dedi.
Hakan Yasin utanarak:
_'Babacığım annemle birlikte aldık'dedi.
Anne odadan içeri girdi ve:
_'Sen benimle ne aldın Hakan Yasin'dedi.
Hakan Yasin yine utanarak:
_'Anne kalem almıştık ya 'dedi.
Annesi şaşkınlıkla:
_'Ne zaman ?'dedi.
Hakan Yasin:
_'Anne dün almıştık ya'dedi.
Ama yalanı ortaya çıkmıştı.Hakan Yasin:
_'Ben sizden özür dilerim.Yarın Süleyman'ı ziyaret etmeye gideceğim.O zaman kalemini de veririm.O zaten bu yüzden bayıldı.Ben kalemi verince eminim diğer gün ayağa kalkacaktır.'dedi.
Annesi ve babası onu doğruyu söylediği için tebrik ettiler.Hakan Yasin'de çok mutlu oldu.Hakan Yasin sabahın seherinde kalktı.Sabah namazını kıldı.Annesi üstünü giyinmişti.Hakan Yasin' de giyindi.Hakan Yasin ile annesi Süleyman'ın olduğu hastanenin yolunu tuttular.Tabii kalemi de unutmadılar.Süleyman'ın olduğu hastaneye vardılar.Süleyman'ın olduğu odayı öğrendiler.Ve Süleyman'ın yanına vardılar.Süleyman,Hakan Yasin'in elinde kendi kalemini görünce çok şaşırdı.Çünkü kendi kalemini Hakan Yasin'in alacağını tahmin etmemişti.Hakan Yasin utanarak:
_'Senden çok özür dilerim.Ben o gün kendi kalemimi evde unutmuşum.Senin kaleminde benim önüme yuvarlanınca şey'dedi.
Süleyman:
_'Benden izin alsaydın ben verirdim.Neyse yinede seni affediyorum.'dedi.
Hakan Yasin Süleyman'a kalemini verdi.Süleyman çok mutlu oldu.Hakan Yasin okula gitti.Tek oturduğu için çok üzülüyordu.Süleyman Hakan Yasin'i aradı ve:
_'Yarın okula geleceğim.'dedi.
Hakan Yasin çok mutlu oldu.Neredeyse mutluluktan havalara uçacaktı.Saat 12:30 da okula gidince,Süleyman'ı gördü.Süleyman ile Hakan Yasin sarıldı.Bu hikayede burada bitti...
Furkan Emre KARABULUT

5 yorum:

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.