YAVRU FİL

YAVRU fil vücudu kocaman olduğu için üzülüyormuş.Kendi kendine: -ben neden bu kadar iriyim.Böcekleri,solucanları,karıncaları yürürken istemesemde eziyorum,diye düşünüyormuş.Bir gün yine kırlara çıkmış.Karıncalar onu görünce korkup kaçmışlar.Böcekler ezilmemek için kenara çekilmişler.Solucanlar toprağın altına girmişler.Yavru fil onların kendinden kaçtığını görünce yine üzülmüş.dayanamamış ağlamış.Bu sırada az öteden bir çığlık sesi duymuş. Birisi-imdaat ... imdaat... Diye bağırıyormuş.Yavru fil hemen karşısında bir tavşanın sıkıştığını anlamış hemen gitmiş birsürü böcek orada ve Yavru fil aralarına girerek taşların hepsini almış.Ve tavşan teşekkür ederek ondan daha hiç korkmayıp kaçmamışlar.Ve fil kocaman olduğu için hiç ağlamıyor üzülmüyor.... İREM ORHAN